Anıl Hraça

Apsuarayı, Aleyföa-Kabzeyi toplumun hafızasında taze tutmalı

Abziara fümaz!

Küreselleşmenin sosyolojik etkilerini göz önüne aldığımızda eskiye nazaran Abazanın Abazayla evlenmesi noktasında hassasiyetleri olan insanların azaldığını gözlemliyorum. Önceleri biraz daha dışa kapalı bir toplumken yenidünya düzeniyle bu durum farklılık göstermiş, dünyanın farklı coğrafyalarında iş, seyahat veya yaşam gibi amaçlarla, farklı toplumlarla daha yakın ilişkiler kurma fırsatı yakalayarak dünya insani olma noktasında kendimize katkı sağlamış olabiliriz. Ancak dünyayla entegre olurken öz kültürümüze yabancılaşıyorsak burada bir sorun var demektir. Herkesin kendi milletinden biriyle evlenmesi kültürel aktarım konusunda elbette önem arz ediyor. Peki, günümüzde bu hala geçerliliğini sürdürüyor mu?   Yuva kuran kişi veya kişiler gelecekte doğacak çocuklarına kültürümüzle, Abazalıkla alakalı ne verebilecek kısmı oldukça düşündürücü. Asimilasyonun önüne geçişin temeli burada başlıyor. Anne ve baba Abaza kanı taşıyor olabilir ama ne biliyor, çocuğunu yetiştirirken kişiliğine "Apsuara" katabiliyor mu? Dünya'ya merhaba diyen evlatlarımızın ruhunu bu ölçüde besleyebiliyor muyuz? Kendimize ve çevremize ne katabiliriz? Dejenerasyonun nasıl üstesinden geleceğiz?

Abazalığı, örneğimi maruz görün lütfen, düğünlerde hoplayıp zıplamaktan, birbirine caka satmaktan başka ne yapıyoruz?  Kültürümüzü temsil ettiği iddia edilen birçok kuruluş ya da platform günümüzde kişisel çıkarların ve ego savaşlarının yaşandığı alanlar olmuş.  

İnsanlığı ve toplumumuzu felakete sürükleyen en önemli husus, ruhunu besleyememiş insanların, bir şekilde yapmacık sınavlarla, maddiyatıyla ya da sorgulayamayan cahil toplumun desteğini alarak statü elde edip saygınlık kazanmış olmaları, toplumun büyük bir kesiminin de bu insanları kılavuz edinip izlerinde gitmeleri ve yahut akademik eğitimi herşey sanmalarıdır! Gerçekten topluma ve insanlığa faydalı olabilecek insanlar akademik kariyerinin yanı sıra ruhunu eğitmiş, kişiliğinin üstün sıfatlara erişmesi için her daim mücadele vermekte olan kişilerdir kanımca. Adil olmayan bu dünyada, maalesef galip gelen,içinde bulunduğumuz toplumda da örneklerini görebileceğimiz,sosyal,siyasal, kültürel,ekonomik ve hukuksal yapıları ele geçirmiş olan yine bu ruhu vasıfsız kişilerdir genellikle.          

Biz yine de enseyi karartmamalı, kültürümüzle ilgili önemli mücadeleler veren kuruluşlar ve çok değerli toplum insanlarımızın var olduğunu da bilmeliyiz. Sayılarının günden güne artması en büyük temennim.  Bizi temsil ettiğini iddia eden tüm sivil toplum kuruluşlarından beklentimiz, kısır döngüden kurtulup, Abaza halkını uluslararası arenada seçkin bir yere gelmesine katki sağlayarak, öncelikle toplumun yapı taşı Abaza aile yapısını korumak, Abazalığın ana esaslarını, her noktada saygıyı, sevgiyi, nezaketi, toplum içinde ki hal hareketleri, selamlaşma, misafir karşılama, yer gösterme, dans ve tahta adabı, büyüğün yeri küçüğün yeri, güler yüz, ses tonu, teşekkür etme, özür dileme, gelen misafirle hoş sohbet, yolcu etme, oturma adabı, biri konuşurken sözünü kesmeden can kulağıyla dinlemek, biri gelince ayağa kalkmak, iyi gün, kötü gün...v.b örneklerini çoğaltabileceğimiz bu konuların çok önemli olduğu örnek,seçkin kişilerce hep vurgulanmalı, yozlaşmanın önüne geçilmelidir. Dünya da ki sosyolojik bir çok problemi bile çözebileceğine inandığım, insan olma mertebesinde en üst seviyeye ulaşmamızı sağlayabilecek bir sistemi içinde barındıran  Apsuarayı, Aleyföa-Kabzeyi  toplumun hafızasında hep taze tutmalı, özellikle çocuklara ve gençlere bunun önemini bilhassa rol model olarak sürekli hatırlatılması gerekmektedir.. Toplumumuz için mücadele veren her kuruluş, ve kültür elçileri ayrışmak yerine kutsal zincirimiz Arxnışnanın halkaları gibi bizi birbirimize bağlamalı ben değil biz diyerek ortak davamız uğruna top yekun savaş vermeli, Abhazyamızı Apsuaramızı korumalı Dünyada hak ettiğimiz saygın yerimizi almalıyız..

Ançü'a Apsnı,Apsuara Yıvmırdzın!